Andrzej Dąbrówka, Teatr i sacrum w średniowieczu.

Spis treści

I. Literatura i historia 5

1. Ćwiczenie filologiczne 7

2. Język i historia: zwrot kognitywny 33

3. Nabożne widowisko 49

4. Sacrum 60

5. Formy pobożności 76

II. Przemiany w ontologii sacrum 113

6. Ontologia sacrum 113

7. Przyczyny procesu spirytualizacji 123

8. Symbol materialny a znak językowy 128

9. Fazy spirytualizacji 132

10. Transcendentalizacja sacrum jako przemiana cywilizacyjna 147

III. Profanum: gospodarstwo człowieka 165

11. Niższe szczeble sakralności 165

12. Nowe miejsce człowieka w przyrodzie 177

13. Od uniwersalizmu posłuszeństwa do pluralizmu obliczalności 200

14. Bractwa jako media w procesie cywilizacji 216

IV. Estetyka rekapitulacji: wpisać do żywych serc 249

15. Theatrica 249

16. Widz, uczestnik, współtwórca 265

17. Inkarnacyjna estetyka widowiska teatralnego 279

18. Estetyka artykulacji i faktyczności 306

19. Wiedza o cudzie 350

20. Rekapitulacja a twórczość 361

V. Duchowość a podmiotowość w dramacie 385

21. Formy pobożności a dramat 385

22. Misterium 408

23. Mirakl 435

24. Moralitet 453

25. Dramat rekapitulacyjny 473

26. Farsa 505

Uwagi końcowe 547

Ekskurs 1: Sceny sądowe w dramacie średniowiecznym 549

Ekskurs 2: Trup, transi, orant 572

Ekskurs 3: Scena na piętrze 1364 579

Post scriptum 585

Bibliografia 587

Summary 623

Indeks nazwisk 627

Indeks rzeczowy 653

Streszczenie 598