|
poniedziaek, 30 maja 2005 |
|
Strona 4 z 4
7. Dr Jan Godyń (UJ)
Interpunkcja w polskich utworach Władysława z Gielniowa – uwagi do transkrypcji.
8. Prof. dr. hab. Roman Maria Zawadzki (PAT, Kraków)
W kręgu poetyckich i warsztatowych inspiracji Władysława z Gielniowa.
9. Dr hab. Paweł Stępień (UW)
Kilka uwag o pieśni Władysława z Gielniowa Jasne Krystowo oblicze...
Referat przedstawia próbę interpretacji pieśni Jasne Krystowo oblicze... w kontekście zjawisk kultury religijnej późnego średniowiecza, związanych z kultem Prawdziwego Oblicza Pańskiego. Ukazuje więź utworu z tradycją egzegezy biblijnej i legendy o św. Weronice. Odsłania zarówno jego swoistość, jak i pokrewieństwo z innymi (łacińskimi i polskimi) tekstami modlitewnymi tego samego nurtu tematycznego. Określa główne cechy projektu pobożności, ucieleśnionego w pieśni Jasne Krystowo oblicze... i łączącego ją nierozerwalnie z innymi utworami Władysława z Gielniowa.
Bibliografia (wybór)
Analecta hymnica medii aevi 1-56. Wyd. G. M. Dreves, C. Blume, H. M. Bannister. Leipzig 1886-1922.
Antologia mistyków franciszkańskich 1-5. Red. S. Kafel. Warszawa-Kraków 1985-1991.
L. Bernacki, Pierwsza książka polska. Studium bibliograficzne. Lwów 1918.
M. Bobowski, Polskie pieśni katolickie. Od najdawniejszych czasów do końca XVI wieku. Kraków 1893.
U. Borkowska, Królewskie modlitewniki. Studium z kultury religijnej epoki Jagiellonów (XV i początek XVI wieku). Lublin 1999.
J. de Caulibus, Rozmyślania o życiu Jezusa Chrystusa. W oprac. A. Lubika. Wyd. 2. Kraków [1936].
E. von Dobschütz, Christusbilder. Untersuchungen zur christlichen Legende. Leipzig 1899.
T. Dobrzeniecki, Łacińskie źródła „Rozmyślania przemyskiego” [w zbiorze:] Średniowiecze. Studia o kulturze. T. 4. Red. naukowy J. Lewański. Wrocław 1969.
Goldgrund und Himmelslicht. Die Kunst des Mittelalters in Hamburg. Katalog zur Ausstellung der Hamburger Kunsthalle [...] vom 19. November 1999 bis 5. März 2000. Hrsg. von U. M. Schneede. Hamburg 1999.
G. Jurkowlaniec, Chrystus Umęczony. Ikonografia w Polsce od XIII do XVI wieku. Warszawa 2001.
K. Kantak, Bernardyni polscy. T. 1: 1453-1572. Lwów 1933.
J. J. Kopeć, Męka Pańska w religijnej kulturze polskiego średniowiecza. Studium nad pasyjnymi motywami i tekstami liturgicznymi. Warszawa 1975.
J. J. Kopeć, Nurt pasyjny w średniowiecznej religijności polskiej [w zbiorze:] Męka Chrystusa wczoraj i dziś. Pod red. H. D. Wojtyski, J. J. Kopcia. Lublin 1981.
M. Korolko, „Pozdrawianie wszytkich członkow Pana Jezusowych”. Z dziejów późnośredniowiecznej literatury pasyjnej w Polsce [w:] Z przeszłości. „Silva Medii et Recentioris Aevi” 5. Warszawa 1977.
Lexikon der christlichen Ikonographie. Allgemeine Ikonographie. Hrsg. von E. Kirschbaum. Bd. 1-4. Freiburg 1968-1972.
Patrologiae cursus completus. Series Latina 1-217. Wyd. J.-P. Migne. Paris 1878-1890.
Polskie pieśni pasyjne. Średniowiecze i wiek XVI. Pod red. J. Nowaka-Dłużewskiego. T. 1: Teksty i komentarze. Zebrał i oprac. M. Korolko. Oprac. językowe J. Puzynina przy współudziale T. Dobrzyńskiej. Oprac. paleograficzne H. Kowalewicz, Warszawa 1977.
Rozmyślania dominikańskie. T. 1. Wyd. i oprac. K. Górski i W. Kuraszkiewicz. Z. Rozanow (Oprac. ikonograficzne), T. Dobrzeniecki (Wstęp komparatystyczny). Wrocław 1965.
W. Smereka, Studium pasyjne. Rys historyczny i teksty drogi krzyżowej. Kraków 1968.
W. Wydra, Władysław z Gielniowa. Z dziejów średniowiecznej poezji polskiej. Poznań 1992.
10. Dr Rafał Wójcik (UAM, Poznań)
Władysława z Gielniowa komentarz do Pieśni nad pieśniami.
Autor podejmuje problem osadzenia wiersza Władysława z Gielniowa w kulturze średniowiecznej Polski, ze szczególnym uwzględnieniem relacji tekst – odbiorca (m.in. próbując odpowiedzieć na pytanie w jaki sposób wykonywano Ad Cantica canticorum…). Podejmuje również próbę ponownego rozważenia budowy metrycznej wiersza, stając w opozycji do dotychczasowych ustaleń Henryka Kowalewicza i Wiesława Wydry. Zasadniczym celem referatu będzie próba odpowiedzi na pytania dla kogo i w jakim celu Władysław z Gielniowa ułożył tak obszerny utwór mnemotechniczny i jak wiersz ten funkcjonował w kulturze. Ponadto autor zwróci uwagę na prawdopodobne związki (formalne) traktatu Gielniowczyka z mistyczną twórczością franciszkańską, utworami powstałymi prawdopodobnie w środowisku bractw mistycznych piętnastowiecznego Krakowa oraz późniejszymi mistycznymi epitalamiami.
Bibliografia:
1. The “Expositio in Cantica Canticorum” of Williram Abbot of Ebersberg 1048-1085. A Critical Edition. Ed. E.H. Bartelmez. “Memoirs of the American Philosophical Society” Vol. 69, Philadelphia 1967.
2. Kantak K., Bernardyni polscy. T. 1. 1453-1572. Lwów 1933.
3. Kowalewicz H., Ładysław z Gielniowa. “Ad Cantica canticorum”. Rymowana parafraza Pieśni nad Pieśniami. [W:] Ze starych rękopisów. “Silva Medii et Recentioris Aevi” t. 6. Warszawa 1970, s. 4-38 (zawiera podobizny rękopisu).
4. Michałowska T., Średniowiecze. Warszawa 1997.
5. Willirams deutsche Paraphrase des Hohen Liedes. Mit Einleitung und Glossar hrsg. von Joseph Seemüller. [W:] Quellen und Forschungen zur Sprach- und Culturgeschichte der Germanischen Völker. Hrsg. von B. Ten Brink, W. Scherer, E. Steinmeyer. Vol. XXVIII, Straßburg 1878.
6. Williram’s Uebersetzung und Auslegung des Hohenliedes in Doppelten Texten aus der Breslauer und Leidener Handschrift herausgegeben und mit einem vollstaendigen Woerterbuche versehen von H. Hoffmann. Breslau 1827.
7. Wójcik R., “Opusculum de arte memorativa” Jana Szklarka. Bernardyński traktat mnemotechniczny z 1504 roku. Poznań 2005.
8. Wydra W., Rzepka W.R., Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione. “Studia Polonistyczne” VI, Poznań 1979.
9. Wydra W., Władysław z Gielniowa. Z dziejów średniowiecznej poezji polskiej. Poznań 1992.
|
|
Ostatnia aktualizacja ( wtorek, 11 padziernika 2005 )
|